Toen ik voor de derde keer het verificatieformulier had klaargezet voor de projectleider. Toen ik voor de zoveelste keer het vrijgaveproces was gestart en toen ik voor de tigste keer het commentaar kreeg van de project controller dat ik het versie nummer niet had bijgewerkt in het formulier, drong het akelige besef ineens tot mij door. Niemand, buiten mijn medeauteur en de counterpart bij de opdrachtgever, had het rapport dat wij hadden opgesteld, ook maar geopend. Laat staan gelezen. Terwijl het toch een mooi stuk was geworden met een verdiepende studie naar de cultuurhistorische bijzonderheden van het gebied. Het enige dat nog leek te tellen was het formulier (check!) en het proces (dubbelcheck!). Al had ik een leeg blaadje opgeleverd. Het was niemand meer opgevallen. De lijstjes en de vinkjes waren immers gezet. Er kon betaald worden, het rapport kon in de la en we konden vrolijk verder gaan met de volgende horde in HET PROCES.
Van huis uit ben ik archeoloog. Ik werk al jaren als adviseur voor partijen die niet per sé op ons zitten te wachten. Stel, je wilt een weg aanleggen. Dan is je eerste belang niet om een mooie vindplaats te onderzoeken en veilig te stellen voor de toekomstige generaties. Dat snap ik en daar kan ik prima mee omgaan. Tegelijkertijd heb ik er altijd voor gewaakt om als een veredelde grondsaneerder het probleem op te ruimen voor een opdrachtgever. Dat is mijn eer te na. Mijn positie was helder: wij helpen u om zo soepel mogelijk uw doel te bereiken. Wij nemen de verantwoordelijkheid om dat op een zorgvuldige manier te doen. Wij halen ons inhoudelijk plezier uit het onderzoek, u kunt uw weg aanleggen. Iedereen tevreden.
Waarom knaagde het nu dan zo dat er niemand naar het stuk keek? Natuurlijk is een deel van het adviseurschap om zo goed mogelijk de randvoorwaarden aan te geven van een ontwikkeling. Wat kan er en onder welke voorwaarden? Maar erfgoed is zo veel meer. En niet alleen erfgoed, maar ook bijvoorbeeld kennis over duurzame oplossingen. Natuur en draagvlak hebben te veel waarde om als vinkje opzijgezet te worden. Je zou kunnen zeggen dat het voor alle disciplines geldt. De diverse en inhoudelijke kennis die in een project wordt ingebracht, verdient het om ook een plek in het eindresultaat te krijgen. Niet als franje, of als kers op de taart, maar vanuit de intrinsieke waarde. Vanuit de inhoud werken wij altijd aan het meedenken in kansen (en risico’s) die het aanwezige erfgoed in een project kunnen bieden. Een nieuwe geul kan beter aangelegd worden op de plek waar eerder al een geul heeft gelopen; daar verstoor je de minste archeologie, doe je het beste recht aan de ondergrond en hoogstwaarschijnlijk is het ook nog eens technisch de beste oplossing. Door de aspecten allemaal een rol te geven in de verschillende fasen van het project wordt niet alleen voldaan aan het invullen van een zorgvuldig projectproces (check!), maar hebben de geleverde producten ook nog eens een échte meerwaarde in een project (dubbelcheck!).
AUTEUR: FLORIS VAN OOSTERHOUT
In onze LinkedIn Group blijf je vanzelf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen van Advisurvival.nl. En natuurlijk vinden we het leuk als je reageert op onze artikeltjes en meedoet aan discussies.